اتوبوسی که ۷ صبح از بخارست حرکت کرده بود ساعت ۸ به مرز رومانی و بلغارستان رسید.

شهر مرزی گئورگی (Giurgiu) در شمال رودخانه دانوب و خاک رومانی و شهر بلغاری روسه (Ruse) در جنوب رودخانه دانوب قرار گرفته.

اتوبوس از روی پل دوستی عبور کرد و پروسه خروج از رومانی و ورود به بلغارستان هر دو در شهر روسه انجام شد، بدون هیچ دردسری و حتی نیاز به پیاده شدن از اتوبوس وارد آخرین مقصدم در شبه جزیره بالکان یعنی کشور بلغارستان شدم.

سفر به لبنان از اون سفرهایی هست که طعم خوشش تا مدت ها با آدم میمونه. بدلیل نزدیکی فرهنگی که حداقل با بخشی از مردمش داریم خیلی وقت ها حس بودن در یک کشور دیگه رو نداشتم و ارتباط با مردمش خیلی راحت بود. برای دیدن لبنان با تاریخ کهن هزاران ساله که بخشی از حکومت شام و عثمانی بوده ۸ روز زمان کمی هست. توی این مدت سعی کردم به مناطق مختلف کشور از شمال تا جنوب و شرق و مناطقی که ایرانی ها کمتر به اونجا میرند سر بزنم و توی این سفرنامه لذت دیدن لبنان رو به اشتراک بزارم. مرور عربی که زمان مدرسه آموختیم توی این کشور عرب زبان کمک خوبی میتونه باشه.

روز اول؛ طرابلس در شمال لبنان

روز دوم سفرم به بلغارستان شهر صوفیه بارانی شده بود. حوالی ظهر از هاستل خارج شدم و به تراموای شماره یک به سمت ایستگاه راه آهن حرکت کردم.

بلیط ساعت ۱۳:۱۵ به مقصد پلودیو (Plovdiv) رو به قیمت ۹ لوا خریدم و در حالیکه فقط ۶ دقیقه به حرکت قطار مونده بود به سختی تونستم سکوی حرکت قطارم رو پیدا کنم.

بلیط شماره واگن و کوپه و صندلی نداشت. یک صندلی خالی پیدا کردم و نشستم.

پدر و پسری که در کوپه من بودند بیشتر از ۵ دقیقه نتونستند جلوی کنجکاویشون رو بگیرند و پرسیدند اهل کجایی.

وقتی گفتم ایران، پسر از اون بالا یک کیف دایره ای شکل آورد پایین و یک دف ازش خارج کرد.

شروع کرد از ایران بگه و اینکه چقدر دوست داره به ایران سفر کنه. حس خیلی خوبی بهم دست داد، اینقدر خوب که تقریبا همه ۳ ساعت مسیر رو رفتم توی راهرو کنار پنجره ایستادم و از منظره های بیرون لذت بردم.

هفت صبح بعد از بیست ساعت اتوبوس سواری که از لاهه هلند شروع شده بود رسیدم کپنهاگ پایتخت دانمارک، کشوری که مردمش شادترین مردم دنیا هستند.

رفتم ایستگاه مرکزی قطار تا از اونجا برم خونه دوستانم که توی دانمارک مهمانشون بودم. اولین برخورد با دستگاه خرید بلیط گیجم کرد. یعنی بلیط چند سفره زده بودم که ۶۰ کرون دانمارک ( ۳۵ هزار تومان ) میشد؟! دوباره از اول شروع کردم و مطمئن شدم اشتباه نکردم. یک بلیط تک سفره داخل شهری کپنهاگ همین بود قیمتش، حتی از سوییس هم گرونتر!

امروز که شنبه بود و جلال و آزیتا هم تعطیل بودند تنبلی رو گذاشتیم کنار و صبح زود یعنی ۱۱ رفتیم بیرون

قصد داشتیم دو تا قلعه خوشگل رو ببینیم. با قطار رفتیم به شهر هیله قود Hillerod.

سیستم حمل و نقل داخل شهری و بین شهری کل دانمارک به هم متصله و با گرفتن یک کارت از همش میشه استفاده کرد، البته با کم شدن هزینه از کارت حمل و نقل. من از کارت جلال استفاده می کردم. توصیه می کنم اگر بیش از دو روز در دانمارک اقامت دارید این کارت رو تهیه کنید چون هزینه بلیط ها تقریبا نصف میشه.

میخوام به تعدادی از سوال هایی که مرتب از من پرسیده میشه پاسخ بدهم.

این همه کشور رفتی زبان همشون رو یاد گرفتی قبل سفر؟

بعد از زبان انگلیسی سراغ چه زبانی برم؟

در این بخش جهانگردان ایرانی که در فضای مجازی سفرنامه هاشون رو مینویسند معرفی می کنم

برادران امیدوار

بی شک عیسی و عبداله امیدوار الهام بخش خیلی از جهانگردان ایرانی بودند. سفر ده ساله که سال ۱۳۳۳ با امکانات اون زمان شروع کردند. سفری که حتی با امکانات امروز هم کسی بخواد انجامش بده بسیار دشواره. خواندن کتاب سفرنامه های ایشون رو به همه توصیه می کنم.

وبلاگ خاطرات سفر

قاره اقیانوسیه (Oceania) شاید سخت ترین قاره دنیا برای مسافرت ما ایرانی ها باشه. درسته که تعدادی از کشورهای اقیانوسیه به ایرانی ها اجازه میدند بدون ویزا بهشون سفر کنند ولی از اونجایی که خیلی کوچک هستند و پروازهاشون به یکی از دو کشور استرالیا و نیوزلند هست بنابراین رفتن به اونها باید از طریق این دو کشور و در نتیجه داشتن ویزای استرالیا یا نیوزلند باشه. نکته دیگری که سفر به اونجا رو سخت میکنه پروازهای گرون قیمت کشورهای اقیانوسیه هست.

با اینکه تمام تلاشم رو کردم با استفاده از منابع انگلیسی و سایت یاتا تا جایی که میتونم اطلاعات دقیقی بهتون ارائه بدم ولی ممکنه اشتباهاتی وجود داشته باشه. ضمنا لیست این کشورها ممکنه هر از گاهی و با مرور زمان تغییر کنه. هر تغییری دیدم و یا شما متوجه شدید و از طریق کامنت ها اطلاع دادید، اینجا اعمال خواهد شد. در آخر هم دوباره روشی که خودتون بتونید آخرین شرایط نیاز داشتن یا نداشتن ویزا برای یک کشور رو چک کنید نوشتم.